„Dzieci z głodującymi mózgami”
Przewodnik terapii medycznych dla chorób spektrum autyzmu
Dr Jaquelyn McCandless

Motto autorki brzmi: „wylecz jelito, nakarm głodujący mózg, wylecz patogeny, usuń toksyny oraz wspomóż układ odpornościowy w każdy możliwy sposób”.

Dr Jaquelyn McCandless jest lekarzem psychiatrą. W 1996 roku po zdiagnozowaniu autyzmu u jej wnuczki rozpoczęła poszukiwania biomedycznych przyczyn i efektywnych metod terapii ASD. Według autorki ASD (choroby ze spektrum autyzmu), to złożony zespół zaburzeń fizjologicznych i biochemicznych, które wpływają na wspólne punkty końcowe czyli upośledzenie wyższych czynności umysłowych (poznawczych) i upośledzenie rozwoju emocjonalnego.

Współpracując z ruchem DAN (Pokonaj Autyzm Teraz!) rozpowszechnia podejście, iż nie ma jednej metody terapii odpowiedniej dla wszystkich dzieci. Każde dziecko jest unikalne i każde prezentuje inny poziom zaburzeń i wymaga indywidualnego podejścia. Według badaczy tego nurtu autyzm to zaburzenie medyczne, zaś powiązane upośledzenie behawioralne i poznawcze stanowią skutki uboczne choroby. Poza rzadkimi przypadkami o tle genetycznym są to osoby z chorobą fizyczną.

Podatność na autyzm może zostać uaktywniona przez różnorodne czynniki takie jak pestycydy i metale ciężkie, które z kolei mogą prowadzić do uszkodzenia układu odpornościowego, dysfunkcji jelit i inwazji patogenów takich jak wirusy i bakterie. Zdaniem autorki każdą terapię należy rozpocząć od dokładnych badań biomedycznych. W większości przypadków odpowiednia dieta, wyrównanie poziomu miedzi, cynku, magnezu, żelaza, Wit B6, B12 oraz Wit. D, E i A w znacznym stopniu wpływa na poziom funkcjonowania dziecka z autyzmem. Indywidualnie dobrane do każdego przypadku „protokoły biomedyczne” pozwalają na dostarczenie do mózgu odpowiednich substancji odżywczych a co za tym idzie poprawiają jego funkcjonowanie.

Zaburzenia wchłaniania, trawienia, przerost patogenów jelitowych oraz nieprawidłowa przepuszczalność jelitowa występuje u większości dzieci z ASD i ma ogromny wpływ na ich funkcjonowanie. Nietolerancja glutenu, kazeiny, alergie, przewlekłe infekcje grzybicze wpływają na zaburzenia układu pokarmowego i immunologicznego. Badania wykazują, iż u części dzieci autystycznych zaburzenia w trawieniu i wchłanianiu białek prowadzą do powstania białek opioidowych, które po dotarciu do mózgu powodują efekt podobny do przyjęcia morfiny.

Peptydy opioidowe nadmiernie stymulują synapsy nerwowe i blokują transmisję normalnych sygnałów do mózgu. Suplementacja diety w odpowiednie enzymy trawienne może zniwelować problem i zmienić poziom funkcjonowania dziecka z ASD. Autorka prezentuje sposoby chelatacji (oczyszczania organizmu z metali ciężkich). Opisuje wyniki badań dotyczące detoksykacji dzieci autystycznych, kolejne jej etapy, reakcje organizmu oraz efekty.

W jednym z rozdziałów autorka opisuje hiperbaryczną terapię tlenową dla pacjentów z ASD. Klasyczna terapia jest zdefiniowana jako wdychanie 100% tlenu pod ciśnieniem przekraczającym 1 atmosferę w komorze znajdującej się pod ciśnieniem. Wieloletnie badania wykazały, iż terapia hiperbaryczna niskociśnieniowa i wysokociśnieniowa działa skutecznie na dzieci z ASD. Najczęściej zauważanym efektem tej terapii jest poprawa „zasobu mowy” dzieci autystycznych.
Autorka pisze również o konieczności systemowego podejścia do dzieci z ASD. Twierdzi, iż edukacja tych dzieci powinna opierać się na pięciu zasadach:

1. Integracja.
2. Nauczanie ma mieć miejsce w środowisku umożliwiającym formowanie związków lub na „polu”, które przypomina dobrze funkcjonujący klan.
3. Uszanowanie „nieukierunkowanego rozumu”.
4. Ciekawość zastępuje cele ilościowe jako źródło motywacji.
5. Cisza i kontemplacja.

McCandless w swoim przewodniku przedstawia wiele spojrzeń na terapię autyzmu. Nie pisze, że są najlepsze i jedyne. Prezentuje wyniki badań i zmusza do przemyśleń. Próbuje dawać odpowiedzi na tysiące pytań stawianych każdego dnia przez rodziców i terapeutów dzieci z ASD.

Opracowała: Katarzyna Łatacz